سیستم گوارش از دهان و جویدن شروع می‌شود. با کمترین دقت در این دستگاه پیچیده متوجه می‌شویم که عوامل گوناگونی مانند غدد بزاقی و ترشحات پرتنوعش، زبان و انعطاف عجیبش با هفده ماهیچه‌ی متصل و چشیدن طعم‌ها عمدتا با نُک زبان، دندان‌ها از تیز و برنده در جلو تا آسیاب‌ها درکناره‌ها، و در اطراف: استشمام بوی غذاها با بینی و اثر بر نوع ترشح متناسب بزاق با نوع غذاها و…همچنین آماده شدن طبیعی حساب‌شده‌ی دهانه‌ی ورودی معده برای ورود بی‌آزار لقمه در معده و.. و… چنین سیستم حیاتی و مهمی، اقتضا دارد که اصول ساده‌ی غذایی را با دقت و اهتمام تمام مورد توجه جدی قرار دهیم.
توصیه‌ها:
- شستن دست و دهان قبل و بعد از هر غذا؛ که از دستورات مهم طب وقایه است.
- مسواك بعد از هر خوردنی و قبل و بعد از خواب.
- خوب جویدن و زیاد جویدن با اشتیاق تمام (ده اصل خوب جویدن مدون شفا، واقعا بسیاری مشکلات گوارشی را برطرف می‌سازد؛ و پیشگیری می‌نماید.)
- حذر از نوشیدنی‌های گازدار، نوشابه‌های الکلی، نان و غذای کهنه و فاسد، و سرخ کرده‌ها.
- نوشیدن مایعات، جرعه جرعه (حداقل یک لیوان معمولی حدود 200 سی سی در سه نَفَس.)
- غذای شب، سبک (و اوّل وقت، بهتر) حذر از خواب بعد از غذای سنگین تا 2 ساعت،
- حذر از خوردن در حال سیری + هنوز اشتها دارید، دست بکشید.
- چای کم و کمرنگ و کم‌حرارت (داغ، مضر است و اساسا برکت ندارد.)
- بیشتر از نان سبوسدار و تازه به تازه و سالم استفاده نمایید (نان بدون سبوس زودتر کهنه می‌گردد.)
- حبوبات هرچه پخته‌تر باشد، نفخ کمتر , و فشار کمتری بر معده و روده‌ها دارد.
- بیش از یک نوع غذا برای دستگاه گوارش سنگین است.
- حذر از غذای داغ، آب یخ، سرد و گرم با هم
«بە زۆر جاوینی کەم، زۆر داخ یا زۆر سارد نەخواردن، وەک لە سەر یەک سەرد و گەرمان، بناغەی سڵامەتیت دانە»
داروهای گیاهی :
مرباخ و پودر شیرين بیان: 1 قاشق غذاخوری مرباخ+ 1 قاشق مربّاخوری شیرین بیان، در 1 لیوان آب‌جوش دمکرده با پارچه‌ای تمیز یا صافی بسیار ریز، صاف کنید، و 2 ساعت بعد از غذا میل شود.
علك و عسل : 1 قاشق مربّاخوری نیم‌ساعت قبل از خواب با چرب کردن لب، جهت نچسبیدن مواد (علک و عسل، ملیّن است و احیاناً کمی افت فشار یا در ابتدا دل‌پیچه‌ای ایجاد کند.)
عرق چهارگیاه شفا: 2 قاشق غذاخوری نیم‌ساعت قبل از هر غذا مصرف با 1 لیوان آب اما اگر بعد از غذا مصرف شود، بدون آب باشد. توجه! در فشار بالا شیرین بیان حذف شود و حداکثر به اندکی مکیدن ریشه‌ی آن در حد کمترین طعم در دهان، اکتفا شود__
